Czyrakobulwa
Czyrakobulwa – roślina lecznicza o wstrętnym wyglądzie występująca w świecie Harry'ego Pottera. Pokryta żółtymi bąblami, przypomina ślimaka bez skorupy. Maź zawartą w bąblach stosuje się przeciw trądzikowi.
Diabelskie sidła
Diabelskie sidła – rzadko spotykana roślina, żyjąca w miejscach ciemnych i wilgotnych. Posiada długie, giętkie łodygi zakończone liśćmi w kształcie wąsów. Może być zagrożeniem dla człowieka. Oplatając ciało może udusić ofiarę. Należy wtedy zachować spokój, nie robić gwałtownych ruchów, gdyż roślina zaciśnie swoje więzy mocniej. Pod wpływem strumienia światła ucisk powoli ustępuje, pędy zaczynają się cofać.
W pierwszym tomie Harry'ego Pottera właśnie diabelskie sidła wraz z trójgłowym psem Puszkiem strzegły Kamienia Filozoficznego. W piątym tomie jej ofiarą padł Broderyk Bode.
W ekranizacji 4. tomu były pułapką w labiryncie w trakcie trzeciego zadania Turnieju Trójmagicznego.
Dyptam
Dyptam (łac. Dictamnus albus) – roślina należąca do rodziny rutowatych. Ma duże różowe kwiaty i torebkowate owoce. Wydziela silny balsamiczny zapach.
Jadowita Tentakula
Jadowita Tentakula – czerwona, jadowita roślina, która wstrzykuje jad, gdy tylko ktoś jej dotknie. Widziana w grze Harry Potter i Komnata Tajemnic i wspomniana przez Rona podczas zajęć z zielarstwa w grze Harry Potter i Czara Ognia.
Mandragora
Mandragora – roślina o właściwościach leczniczych, z której można było sporządzić lekarstwo ożywiające spetryfikowanych. Bulwa przypomina kształtem noworodka; posiada usta, oczy oraz nos. Jej "włosami" są podłużne liście. Krzyk dojrzałej mandragory jest zabójczy dla ludzi, zaś sadzonki jedynie ogłuszają.
Mimbulus mimbletonia
Mimbulus mimbletonia – wyglądem przypomina karłowaty kaktus barwy szarej, który zamiast kolców ma wypustki. Przyglądając się jej bliżej, można spostrzec jej lekkie pulsowanie. Przypuszczalne miejsce występowania rośliny to Asyria. Posiada ciekawy system obronny. Po dotknięciu roślina wypluwa na nierozważną ofiarę gęsty, cuchnący odorosok o konsystencji błota.
Jest niezmiernie rzadka. Jedynym jej udokumentowanym hodowcą był Neville Longbottom, który dostał ją na piętnaste urodziny.
Odorosok
Odorosok – substancja, o której istnieniu dowiadujemy się w piątej części powieści Harry Potter. Wydziela niesamowicie ohydny zapach, ale nie jest trujący. Wydzielany jest przez roślinę Mimbulus Mimbletonia.
Skrzeloziele
Skrzeloziele – posiada bardzo odtrącający wygląd. Przypomina zwitek oślizgłych, szczurzych ogonów barwy szarozielonej. Zaliczane jest do roślin wodnych. Skrzeloziele jest jadalne.
Konsumowanie przypomina żucie bezkręgowca. Całkowite jego spożycie daje możliwość bezstresowego przebywania pod wodą przez określony czas (jedyny udokumentowany przypadek pozwalał przebywać człowiekowi pod wodą przez 60 minut). Konsument pod wpływem spożytej rośliny zmienia swój wygląd. Sama przemiana trwa niezmiernie krótko. Jest jednak nieprzyjemna, a nawet bolesna. Po krótkiej chwili człowiek posiada za uszami skrzela, między palcami u rąk i stóp widoczne są błony. Barwa ciała zmienia się lekko na kolor zielony. Przebywanie w taki sposób pod wodą jest od teraz wielką przyjemnością.
Nazwa powstała w wyniku połączenia angielskich słów gill (skrzele) oraz weed (ziele).
Zostało użyte przez Harry'ego Pottera w drugim zadaniu Turnieju Trójmagicznego.
Wierzba bijąca
Wierzba bijąca (ang. the Whomping Willow) – roślina posiadająca gruby pień i potężne konary o ostro zakończonych liściach. Kiedy nieproszony osobnik zbliży się do drzewa, potrafi ono mocno uderzyć swoimi gałęziami. Istnieje sposób na unieruchomienie wierzby bijącej - polega on na odpowiednim dotknięciu sęka drzewa, jednak by się do niego dostać, trzeba ominąć zmasowane ataki obronne rośliny.
Pod wierzbą bijącą było jedne z kilku tajnych wyjść z Hogwartu. Prowadziło do Wrzeszczącej Chaty. Wierzba bijąca została tam specjalnie zasadzona dla Remusa Lupina na rozkaz Dumbledore'a.
Wnykopieńki
Wnykopieńki – złośliwe pniaki, występujące w magicznym świecie Harry'ego Pottera. Wydobywa się z nich małe strączki używane w produkcji wielu eliksirów.
